دشنام

سکوت سخت است و کشنده. و سخت تر از سکوت، زبان به سخن گشودن

دوستان دشنام مان فرموده اند؛ گله ای نیست چه آنکه این حکم روزگار است: ابر و باد و مه خورشید و فلک در کارند تا پرونده گناهان کرده و ناکرده سنگین تر شوند.

فرقی نمی کند چه برایم نوشته دوست
دشنام داده است، ولی "دستخط" اوست
--------------------
کنون اگرچه کویرم هنوز در سر من
صدای پر زدن مرغ های دریایی ست
-------------------
من آسمان پر از ابرهای دلگیرم

اگر تو دلخوری از من، من از خودم سیرم

من آن طبیب زمینگیر زار و بیمارم

که هر چه زهر به خود می دهم، نمی میرم

...

درخت سوخته ای در کنار رودم من

اگر تو دلخوری از من، من از خودم سیرم