باز با خوف و رجا سوی تو می آیم من

زمانی زبان حالم این بیت فاضل بود:

"چابک‌سواری، نامه‌ای خونین به دستم داد
با او چه باید گفت وقتی لشگرم خالی است"

روزهایی که هرکاری کردم نشستن و تماشا کردن تعبیر شد

این روزها هم زبان حالم این چند عبارت فاضل اند:

"تو ز من دل‌زده‌ای! من ز تو دلتنگ"

"سنگم به بدنامی زنند اکنون"

"بر من به چشم کشتة عشقت نظر کن"

"به گناهان نبخشوده قسم ، دل تنگ ام"

"باز با خوف و رجا سوی تو می آیم من"