تنهای تنهای تنها

خدایا خزان شد بهارم
دمادم به ماتم دچارم
که من تاب هجران ندارم ...

تنهای تنهای تنها در این کوچه هایم
از گریه های شبانه گرفته صدایم
من ماندم و آشنایی نمانده برایم
بعد تو غریبم غریبم غریبم